κοκκεύγω

κοκκεύγω (Μ)

εκτοξεύω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *κοκκεύω (< κόκκα «βέλος»), με ανάπτυξη άλογου ερρίνου (πρβλ. βασιλ-εύγω)].